Veel kunstliefhebbers waarderen Kees Verwey om zijn schilderijen van bloemen. Vandaag de dag laten kunstenaars zich nog altijd door dit thema inspireren. Verwey Museum Haarlem toont hun werk in combinatie met dat van Verwey, zodat je de verschillen ziet, bijvoorbeeld in techniek, materiaalgebruik en compositie, maar juist óók de overeenkomsten.
Vanwege zijn bloemstillevens werd de Haarlemse schilder Kees Verwey (1900-1995) door sommige kunstcritici braaf genoemd. In zijn olieverfdoeken van bloemen (hij maakte er meer dan driehonderd) conformeerde hij zich nog aan de stijltradities uit de negentiende eeuw. Later kwamen daar aquarellen bij en volgde de kunstenaar veel meer zijn eigen gevoel en zintuigelijke waarneming. Daarbij trok hij zich weinig aan van heersende trends.
Natuur relativeert
De tentoonstelling laat doeken zien waarmee Verwey een groot publiek aanspreekt. Eromheen hangt werk van hedendaagse kunstenaars. Een van hen is Maaike Schoorel. Het vraagt tijd om haar abstracte schilderijen in je op te nemen. Pas dan blijkt hoe ze met minimale verfstreken een wereld aan kleur en vorm oproept, geïnspireerd op de natuur, bijvoorbeeld een boeket bloemen. In haar eigen woorden: ‘zoals gefluisterde woorden snoeihard kunnen aankomen.’
Net als Kees Verwey schildert Marc Mulders graag in aquarel. Hij legde een grote variatie aan bloemen vast die hij rondom zijn atelier aantrof, van lelies en pioenen tot een enkele zonnebloem. Voor Ronald Zuurmond is het schilderen van kersenbloesemtakken een manier om zich los te maken van de ellende in de wereld. Die verbeeldt hij ook in zijn kunst, maar wanneer de emoties over al het leed hem overmannen, helpt het schilderen van bloemen en planten om weer balans te vinden.
Modern naast traditioneel
Door het werk van hedendaagse kunstenaars te verbinden met dat van Kees Verwey wil het museum bezoekers trekken die misschien uit zichzelf niet snel naar een tentoonstelling zouden gaan van deze, meer als traditioneel bekend staande, schilder. Museumdirecteur Laura van der Wijden: “De tentoonstelling laat juist zien hoe onterecht het is dat bloemstillevens tegenwoordig nogal eens als minderwaardig of clichématig worden beschouwd. In een tijd waarin we elke dag via het nieuws oorlogen en natuurrampen zien, hebben mensen behoefte aan schoonheid en een gevoel van eenheid met hun omgeving. Bloemen als thema raken daarom nooit gedateerd, alleen vullen kunstenaars dat in verschillende tijden op eigen manier in.”